กระดานสนทนา

ปี 1999 ผมได้มีโอกาศผ่านชมวิวด้านตะวันตกของภูเขากงก้า หลังกลับบ้านแล้วหลายปีไม่เคยลืมภูเขาลูกนี้เลย อยากเดินทางกลับไปเยี่ยมภูเขาลูกนี้อีก 

ก่อนพระอาทิตย์ออก

ก่อนพระอาทิตย์ออก

ช่องแคบแม่น้ำยาลงเกียง ท่านโจเซฟ ร็อคเคยเดินทางเล็ก ๆ เข้าสู่มู่หลี่

เห็นมีชาวฟรั่งตามรอยเท้าท่านร็อคบ๋อย ๆ

สองข้างทางมีน้ำตกแบบนี้ไม่น้อยเหมือนกัน

แม่น้ำจือลง น้ำใสเขียวละลายจากหิมะ เป็นแม่น้ำที่มีชื่อเสียงมากในกลุ่มนักท่องเที่ยวแบบผม

ตามประสบกัน เจอท้องฟ้าแบบนี้ ผมรู้ทันทีเลยว่าใกล้ถึงเขตชาวทิเบตแล้ว

พระอาทิตย์กำลังออกจากเมฒในยามเย็น

เจอกันอีกแล้ว เมืองกาเอ๋ย เป็นเมืองเล็ก ประชากรไม่ถึง 2000 คน ถนนมีแค่สายเดียว ยาวไม่ถึง 1 กม.

โรงแรมหลงไห่ที่เราพักเป็นโรงแรมที่ดีที่สุดแล้วครับ มีลิฟต์ด้วย

วันที่สาม จากตัวเมืองไปทะเลสาบอูซวูไห่ ระยะทางแค่ 25 กม. ใช้เวลา 3 ชม. แต่ระหว่างทางวิวสวยมาก

ทุ่งหญ้าเล็ก ๆ ท่ามกลางป่าไม้

ต้นไม้แห้งแต่ยังมีชีวิตอยู่

ต้นไม้ในป่า

ภาพวาดจีนแท้ ๆ

อีกรูป

อาม่าเล่าเรื่องอาเฮียโจเซฟ ร็อคให้ฟัง เป็นภาษาท้องถิ่น ฟังไม่ค่อยออกเท่าไร คล้าย ๆ บอกว่าเฮียเล่อเข(ร็อค)เคยทำกล้องหาย หนุมทิเบตคนหนึ่งเก็บได้เอาไปคืน เฮียก็เลยให้เงินมาไม่น้อย อะไรทำนองเหล่านี้

สวยมากเลยครับคุณวัชระ
การเดินทางเหนือยมั้ยครับ ถนน ทางรถไฟ ภูเขา แม่น้ำ สวยจังเลย

สมัยท่านโจเซฟ ร็อค คงเดินทางด้วยความยากลำบากมาก
นับถือทั้งท่านโจเซฟ และ ทั่นวัชระ มั่กๆ
ขอบคุณสำหรับภาพงามๆ ทุกภาพครับ 

สวัสดีครับคุณวัชระและคุณจั่นเจาครับ วิวสวยมากครับ ผมชอบที่สุดรูปอาม่าครับ มีชีวิตชีวาดีครับ อ้อคุณวัชระนี้เอาสินบนไปเผยแพร่ที่เมืองจีนหรือครับ ผมสงสัยคำจีนที่ว่า มีเงินใช้ผีมาโม่แป้งได้ นี่ต้องเปลี่ยนเป็นมีเหมาไถ ใช้คนกลิ้งหินได้ นะครับ 

สวัสดีครับ คุณจั่นเจา สภาพถนนเส้นทางดีมาก ซึ่งไม่เหมือนสมัยก่อนท่านโจเซฟ แต่เนื่องจากกำหนดการเดินทางของเราครั้งนี้มีแค่ 5.5 วันเอง ระยะทางทั้งหมด 1700 กม. จึงจำเป็นต้องถ่ายรูปอยู่บนรถ หากต้องการเก็บรูปถ่ายเยอะ ๆ และเที่ยวสบาย ๆ ต้องใช้เวลา 8 วันถึงจะดีครั