กระดานสนทนา

ญี่ปุ่น แดนในฝันของใครๆ หลายๆ คน ... ผมก็เป็นคนหนึ่งในนั้น ที่ฝันอยากไปเที่ยวญี่ปุ่นสักครั้งในชีวิตนี้
สาเหตุที่อยากไป ก็มาจากทั้งการ์ตูนในวัยเด็ก หนังขบวนการ อุลตร้าแมน มดแดง นินจา ต่อมาในวัยโตหน่อย

บนเครื่อง แอร์สาวน้อย(เห็นเขาเรียกว่าน้องหมวย) ก็เอาใบเหลืองมาให้ ตามธรรมเนียมครับ ก่อนเข้าเมือง
ก็ต้องกรอก immigration form ... แต่ที่นี่ เขาใช้คำว่า EMBARKATION กับ DISEMBARKATION
ตายเลยค

พิมพ์ผิดครับ ต้องเป็นใบใหญ่เข้าเมือง ส่วนใบเล็ก ( ตามรูปข้างบนนี้ ) เป็นตอนขาออกจากญี่ปุ่นครับ

จากนั้น ก็มี Questionair เรื่องไข้หวัด หรือ อาการป่วยที่เราเคยเป็น ในช่วงก่อนที่จะมาญี่ปุ่นครับ

ดูจากเวลา น่าจะใกล้ๆ แล้ว มองออกไปนอกหน้าต่าง .. ตายละ ทำไมเมฆมันเยอะเงี้ยอ่ะ ... จะได้เที่ยวไหมเนี่ย

เมื่อถึงญี่ปุ่น ตรง ตม. พอผมเข้าไป เขาถามประโยคเดียว ว่ามาคนเดียวเหรอ
แล้วเขาก็เก็บเอกสารที่ผมยื่นให้ทั้งหมด แล้วเรียกเจ้าหน้าที่อีกคน มารับตัวผมไป .. !! .. เฮ้ย!

จากนั้น ถ้าใครเคยดูเ

ผมออกมามองๆ หา Limousine Bus ครับ จริงๆ มีหลายตัวเลือกให้เลือกใช้บริการ
แต่ผมคงทำการบ้านมาไม่ดี ( เลยพลาดท่า ต้องเสียตังแพง )

คือจาก Narita เข้าโตเกียว ก็มีหลายทางเลือกครับ จะไปโดย รถ

รถมาส่งผมลงที่ ชิบุย่า เพราะผมหาที่พักได้ที่นี่ครับ จากจุดนี้ไปชินจุกุไม่ยาก ก็เลยเลือก

พักที่เรียวกัง ฟุกุดายะ ครับ

วันที่ผมไปถึง ฝนตกครับ แล้วก็มืดเร็วมาก แค่ 6 โมงเย็น ก็มืดตื๋อแล้ว ผมก็เลยเข้าไปตั้งหลักที่เรียวกังเลยดีกว่า
ทีแรกตั้งใจว่าจะเดินเล่นแถวๆ ชิบุย่า สักพักก่อนซะหน่อย :/

อ๊ะๆ ก่อนเข้า ต

ที่นี้ มาดูในห้องพักกันบ้าง ... ว่าเป็นอย่างไร

เป็นห้องพักในแบบญี่ปุ่น เรียบๆ ง่ายๆ ครับ พื้นเป็นเสื่อตาตะมิ และมีฟูก ให้นอน มีผ้าห่มนวมให้
พร้อมกับ ยูกาตะ ซึ่งสามารถใส่เดินไปภายในเรี

อีกมุมหนึ่ง ก็มีโต๊ะเล็กๆ พร้อมกับอุปกรณ์ชงชา พร้อมขนมขบเคี้ยวเล็กน้อย

ผมไม่ชอบเที่ยวคนเดียวเพราะขี้เหงา :)
แบคแพคเมื่อไหร่ ก็จะมีคู่หูไปด้วยเสมอ 

ผมจัดการทำอะไรเสร็จ ก็หิวครับ ดูเวลาก็เกือบจะ 3 ทุ่มแล้ว ฝนก็ยังคงตกอยู่ จะออกไปหาอะไรกินก็ไม่ไหวละ
คุณป้า เจ้าของที่พัก ก็ให้ยืมร่มครับ คุณป้าแกฟังภาษาอังกฤษได้บ้าง แต่พูดไม่ได้เลย แต่ก็พยายา

จริงๆ ผมก็ไม่อยากไปเที่ยวคนเดียวละครับ :/ ... บางทีเจอปัญหา เราก็แก้คนเดียวลำบาก
แต่คราวนี้ เพื่อนๆ ที่อยากไปด้วย ติดธุระ ติดงาน ติดเรียน และไม่สามารถลาได้แล้ว
ก็เลยขอไปลุยคนเดียวก่อนน่ะครั

พักผ่อน 1 คืน ... ตอนเช้าก็เตรียมเก็บข้างของ ลุยครับ ได้เวลาออกเดินทางแล้ว ... พอออกมาเจอท้องฟ้าแบบนี้ แทบหมดแรงเลย .. :/

ใช้เวลาเดินเท้า ประมาณ 10 นาทีครับ ก็ไปถึงสถานีชิบุย่า
สัมภาระที่ผมเตรียมมา ไม่มีอะไรมาก น้ำหนักราวๆ 7 kg เท่านั้น ก็สะบายหลังสบายๆ เดินได้สบายๆ ครับ

ก็ต้องพึ่งเจ้าหน้าที่ครับ ไปซื้อตั๋วกับเจ้าหน้าที่ มองๆ หา Office ครับ พอเข้าไป ... ผมมองหาที่กดบัตรคิวไม่เจอครับ .. 55555 ทั้งๆที่มันอยู่ตรงหน้าผมนี่เอง

เหมือนคราวไปขอ VISA ที่สถานกงศุลญ

จากนั้น ก็มารอรถครับ ... ก็ต้องรู้ว่า จะไปสายไหน แล้วก็ไปตามป้ายบอก

ผมไปสายยามาโนเตะครับ เป็นสายเดียวของ JR ที่วิ่งเป็นวงรอบเมืองโตเกียว

ภายในรถไฟ คนแน่นขนัด เหมือนที่เคยเห็นในการ์ตูนเลย

ถึงสถานีชินจุกุ ก็หิวครับ น่าจะหิวแหละ กลางคืนกินแต่ขนม ตอนเช้า ยังไม่มีอะไรตกถึงท้องเลย
ก็เลยมองหาที่กิน ก็พอดีเจอร้านขายข้าวแกงกะหรี่ ( ของชอบเลย ) แถมร้านนี้ เขาก็มีรูป แสดงให้
ว่าเป็นแบ

จานนี้ 450 Yen ครับ อร่อยแท้ นึกถึงแล้วก็อยากกลับไปกินอีก