วันนี้ยังไม่มีกลอนมาฝากน่ะครับ เอาไว้ถึงตอนเที่ยวนิวยอร์ค วอชิงตันก่อนน่ะครับ ภาพถ่ายมาเยอะมากครับ จะค่อยๆทะยอยลงน่ะครับ ไปเที่ยวนี้อยู่อเมริกา เกือบ 50 วัน ไปทางด้าน East และ West มา กับ รัฐใกล้ๆ แมสซาจูเซทส์ แล้วได้ข้ามไปเที่ยวที่ประเทศแคนาดามาครับ ขอเวลานิดนะครับ น่าเสียดายที่ภาพสำคัญที่ไปแคนาดาผมทำmemmory หล่นหายไป ถ่ายไปตั้ง สองกิ๊ก เสียดายจริงครับ โชคดีที่มีไปด้วยกันสองกล้องครับ ของลูกสาวกล้องหนึ่ง เชิญชมน่ะครับ (กลอนมีแต่งช่วงไปเที่ยวนิวยอร์คน่ะครับ เมืองอื่นแต่งแล้วแต่ไม่จบครับ )
ความคิดเห็น (71)
แวะต่อเครื่องที่สนามบิน Newyork JFK ครับ โดยสายการบิน Jet Air เพื่อเดินทางไปสนามบิน Boston Mass.ครับ
จากสนามบินหิวข้าวมาก ลูกสาวเลยขับรถพาไปทานอาหารที่ China town ใน บอสตัน ก่อนครับ เพราะลูกสาว ตอนนี้เรียนจบ เลยย้ายไปอยู่ที่เมือง SALEM รัฐนิวแฮมเชอร์ ซี่งอยู่ติดกับ บอสตัน เพราะไปทำงานอยู่ที่เมืองแถวนั้นครับ
อาหารมื้อแรกในไชน่าทาวน์บอสตัน เป็นสุกี้แบบเกาหลีครับ
อิ่มแล้วออกมาถ่ายรูปที่ประตูเมืองไชน่าทาวน์ เป็นที่ระลึกครับ ก่อนจะเดินทางไปที่พักครับ ที่ยืนข้างเป็นลูกสาวคนเล็กที่อยู่ที่อเมริกาครับ
สวนสนุกริมทะเลสาปใกล้บบ้านลูกสาว ที่เมือง Salem เขาอ่านว่า เมืองแซรั่ม
สวัสดีครับเฮียนพ
เฮียมีลูกสาวกี่คนครับเนี่ย คนนี้ไม่ใช่น้องซังนี่นา
เห็นไชน่าทาวน์แล้วนึกถึงข้าวหน้าเป็ดจัง
ทริปนี้ควงมาดามไปย้อนรอยฮันนี่มูนรอบที่เท่าไรแล้วครับ
ไม่เจอเฮียนาน คิดถึงครับ
จะรอดูรูปต่อครับ
วันรุ่งขึ้นเราเดินทางไปเที่ยวเมืองใกล้ๆ ในรัฐNewhamshire เมืองแรกที่ไปถึงคือเมือง Caroll County
สวัสดีครับเฮียจั่นฯ คิดถึงเฮียเช่นกันครับ คนนี้ลูกสาวคนเล็กครับ ลูกไปเรียนมาสามประเทศ เพิ่งมีโอกาสไปเที่ยวครั้งนี้เองครับ เลยอยู่ให้คุ้มครับ ทริปนี้ไปเที่ยวประมาณ 13 รัฐครับ แต่จำชื่อรัฐกับเมืองไม่ค่อยได้ ได้แต่เมืองใหญ่ๆครับ
ระวังทางเลยถือโอกาสแวะช๊อปปิ้งเสียเลย เพราะเพิ่งเคยมาอเมริการเป็นครั้งแรก ส่วนมาดาม ครั้งนี้เป็นครั้งที่สองครับ รถที่เห็นเป็นของชาวบ้านที่นี่ครับ พอดีใกล้วันชาติเขาครับ วันที่ผมไปเป็น 1 กรกฏาคม อีก 3 วันจะเป็นวันชาติอเมริกาครับ
สถานที่ท่องเที่ยวครั้งแรกของผมเป็นทะเลสาบครับ บรรยากาศดีมากครับ
ถ้าจำไม่ผิดจะอยู่ใกล้เมือง Kingston ครับ สาเหตุที่มาเมืองนี้เพราะ พอดีมีธุระจะไปเยี่ยมพรรคพวกที่เมืองออสพีพี ครับ (ชื่อเมืองเรียกถูกหรือเปล่าก็ไม่ทราบ)
บรรยากาศดีมาก หาดนี้อยู่เมืองเล็กๆชื่อ Wolfeboro ครับ ย่านนี้จะเป็นป่าไม้ และเป็นเขตอนุรักษ์กวางมูส และหมีดำ ครับ
จากนั้นเราเดินทางต่อไปยังเมือง Kingston เพื่อไปชมฟาร์ม ที่เขาปลูกต้นสตอเบอรี และ ราสเบอรี่ เขาเปิดเหมือนที่จันทบุรีบ้านเรา คือให้เราเอาตระกร้าไปเลือกเก็บเอง แล้วมาชั่งกิโลคิดสตางค์กันอีกครั้งครับ
บรรยากาศและบ้านสวยๆรอบๆฟาร์มครับ
ผลที่ใต้ต้น ตอนเรามาเหลือแต่ลูกเล็กๆแล้วครับ เพราะไปถึงห้าโมงเย็นเขาจะปิดแล้ว อาศัยว่าที่อเมริกานี่ พระอาทิตย์ตกหลังสองทุ่ม ฟ้าเลยยังสว่างครับ
ราสเบอรี่ยังไม่แก่ครับ เด็ดไปทานยังไม่ได้ครับ
ดอกราสเบอรี่ครับ ต้นสูงแค่เมตรกว่าเอง เจ้าของยังไม่ให้เก็บครับ
เขาว่าเป็นดอกลาเวนเดอร์ น่ะครับ
เกือบสามทุ่มเด็กขับรถพามาทานอาหารที่ร้านเขมร ที่เมือง Lowell ตอนขากลับที่พัก
ร้านนี้ครับ ร้านของคนเขมร ที่เมือง Lowell นี่เป็นเมืองที่มีชาวอาเชี่ยนอยู่กันเยอะครับ เช่นลาว ไทย เขมร จะมีเขมรเยอะที่สุดครับ ย้ายมาตอนสงคราม
ผมและเด็กสั่งก๋วยเตี๋ยวมาทานกัน จานชามละ 7.50 $ ครับ แต่ละจานสั่งมา สุภาพสตรีทานไม่หมดครับ ประมาณ เมืองไทย สองจานครึ่งครับ ในภาพผมสั่งผัดซี่อิ๊วครับ กว่าจะทานหมดพุงกางเลยครับ ต้องแบ่งให้มาดามไปทานบ้าง
มาดามสั่งก๋วยเตี๋ยวลาดหน้า ทานแบ่งกับลูกสาว ส่วนหลานชาย สั่งก๋วยเตี๋ยวเนื้อตุ๋น ชามเดียว แต่เห็นชามแล้วตกใจครับ ขนาดชามหุฉลามน้ำแดง บนโต๊ะจีนครับ
บรรยากาศตอนสองทุ่มกว่าเกือบสามทุ่ม ฟ้ายังสว่างอยู่เลยครับ
จบการไปอเมริกา สองวันแรกของผมและมาดามครับ ขอต่อพรุ่งนี้น่ะครับ ต้องสวดมนต์ไหว้พระก่อนครับ (เช้าวันรุ่งขึ้นเติมน้ำมัน ขับเองครับ น้ำมันที่นี่ เมื่อ 2 กค. ราคาแกลลอนล่ะ 4.03 $ เท่านั้น ถูกกว่าเมืองไทยอีกครับ พอดีจะไปช๊อบปิ้งในเมือง ละแวกบ้านที่พักครับ) บ้านลูกสาว ซ้ายขวาตรงข้ามมีแต่ห้างฯทั้งนั้น สะใจมาดามล่ะครับ
สวัสดีค่ะเฮียนพ แอนรอชมต่อนะคะ
สวัสดีค่ะ คุณนพกรณ์ และ มาดาม...หายไปนานเลยค่ะ
อ่ะนะ มีภาพสวย ๆ มาฝาก น้อง ๆ ขอบคุณมาก ๆ ค่ะ
ขอตามคุณนพกรณ์ ไปเที่ยวด้วยภาพงาม ๆ ด้วยคนนะคะ
มารออ่านกลอนด้วยค่ะ ....
ชอบทีสุดเลยครับ รถบรรทุกที่อเมริกานี่
ลองโพสต์แล้วรูปไม่ไปครับ ขอลองอีกครั้งครับ อุโมงค์ลอดแม่น้ำชาร์ล เมืองบอสตัน ครับ
ไชโย โพสต์ได้แล้ว ขอบคุณน้าคุณมากครับ พรุ่งนี้จะมาลงต่อครับ
บ้านพักของลูกสาวครับ บ้านนี้อยู่เมืองQuinze ครับ ติดกับบอสตันครับ แต่ผมไปพักที่เมืองSalem NH ครับ
นิราศอเมริกัน 30 กค.- 6 สค.2551
ตอนที่ หนึ่งจากไทยไปบอสตัน
จากเมืองไทยไปไกลในต่างแดน........................... ไกลสุดแสนอเมริกามาโลกใหม่
เมืองที่เขายกย่องดีมีศิวิไลซ์ .................................ห่างเมืองไทยครึ่งโลกาเรามาเยือน
ใช้เวลายี่สิบกว่าชั่วโมงบินตรงมา.............................ถึงนครานิวยอร์คไม่ยอกเยื้อน
เยี่ยมนครศิวิไลซ์ไม่แชเชือน..................................มาแวะเยือนเจ้าพ่อใหญ่ในโลกา
ต่อเครื่องบินอีกชั่วโมงไปลงบอสตัน.........................ที่ลือลั่นเลื่องลือชื่อก้องหล้า
ว่าเมืองนี้ที่ประสูติพระกษัตรา..................................ทรงบุญญาธิการเนิ่นนานปี
พระทรงเป็นกษัตรามหาสยาม.................................มีพระนาม\\\"ภูมิพล\\\"พระชนศรี
พระผู้มีพระเมตตามหาบารมี....................................คนไทยนี้ต่างบูชาเทิดพระองค์
เราแวะถิ่นฐานย่านคนจีน........................................เพื่อจะกินอาหารค่ำตามประสงค์
ถิ่นเมืองนี้ชาวจีนมาหาดำรง.....................................ตั้งฐานลงทำมาหากินจีนด้วยกัน
แวะเข้ากินสุกี้ที่ดียิ่ง...............................................อร่อยจริงกินมากปากสุขสันต์
ทานเรื่อยๆเริ่มอิ่มหมีท้องพีมัน..................................เรารีบพลันเดินทางต่อไม่รอรา
เมืองSALEMคือจุดหมายของปลายทาง.......................มันอยู่ห่างบอสตันไม่หันหา
นั่งรถไปเพียงยี่สิบนาทีไม่ลีลา..................................ถึงแล้วหนารัฐนิวแฮมเชอร์เธออยู่กัน
วันรุ่งขึ้นไปเที่ยวเมืองOSPIPI (ออสปีปี้)......................รอบเมืองนี้มีป่าไม้กว้างใหญ่กั้น
เป็นป่าสนและไม้ยากหานาๆพันธุ์...............................เมืองในฝันคนชอบสงบพบเสรี
เราแวะไปชมศาลขานตัดสิน.....................................ผิดกระบิลผิดกฏหมายศาลคลายคลี่
ใครถูกจับศาลตัดสินระบิลคดี....................................หากคนดีคงไม่มาหาตุลาการ
จากศาลย้อนกลับมาหาทางเก่า..................................ย้อนขึ้นเขามาเมืองดีที่คัดสรร
ชมทะเลสาปหุบเขาลำเนาธาร....................................งามตระการ Brewster Beach ได้ชิดกราย
ชาวเมืองเขานิยมเล่นน้ำย่ำชายหาด............................ไม่มีขาดฝูงชนคนมากหลาย
ทั้งเด็กเล็กผู้ใหญ่ได้เล่นทราย....................................มาเยี่ยมกรายชายหาดซาดซ่าใจ
เราเก็บรูปถ่ายภาพประทับจิต.....................................เก็บความคิดความทรงจำความงามไว้
แล้วเดินทางไม่รีรอเทึ่ยวต่อไป...................................ไม่ห่างไกลไปชมฟาร์มตามโปรแกรม
Monahan ชื่อฟาร์มตามปรากฏ...................................เราขับรถแวะไปไม่มีแถม
ชมสตอร์เบอรีลาสเบอรี่ไม่มีแซม................................ไม่ค้างแรมขอแวะชมให้สมใจ
เขาจัดให้เราเข้าไปในไร่เขา.......................................เลือกเก็บเอาหมากผลตนปลูกไว้
ให้เราเดินเลือกเด็ดกันมันมือไป..................................เก็บเสร็จให้คิดราคาว้าแพงจัง
เสร็จจากฟาร์มใกล้ค่ำฉ่ำดวงจิต..................................รถไม่ติดเที่ยวต่อได้ดังใจหวัง
เวลาค่ำย่ำเข้ามาน่าระวัง............................................แต่แปลกจังแดดยังมีดีจังเลย
เขาบอกว่าแต่ละวันนั้นมีแดด......................................ส่องแสงแผดแจดจ้าเนิ่นช้าเฉย
สองทุ่มกว่าแดดจึงหมดงดละเลย.................................เหมือนอย่างเคยของที่นี่ที่ธรรมดา
กลางวันยาวกลางคืนสั้นมันแปลกที่..............................เราขมีง่วงนอนตอนหรรษา
เพราะเวลามันต่างกันฝันนิทรา.....................................รอเวลาปรับตัวได้ไม่มัวใจ
เราเดินทางกลับมาเมืองSALEM (แซเล่ม).......................ต่างปรีดิ์เปรมที่ได้ไปในป่าใหญ่
ท้องร้องหิวจึงขับเลยไปไม่ไกล....................................เมืองใกล้ๆชื่อ LOWELL เร็วตามกาล
ที่เมืองนี้มีคนไทยอยู่ไม่น้อย.......................................เราค่อยๆมองหาร้านอาหาร
มาต้องใจร้านเขมรเห็นได้การ......................................เพราะว่าร้านขายก๋วยเตี๋ยวเดี๋ยวคงดี
มีเนื้อตุ๋นต้มยำล้วนชามใหญ่.......................................มีผัดไทยลาดหน้าพาสุขศรี
ผัดซี่อิ้วข้าวผัดจัดเข้าที.............................................ล้วนของดีน่าทานบานตะไท
เราสั่งมาล้วนน่าลิ้มน่าชิมนัก.......................................มีทั้งผักทั้งหมูดูสดใส
รสอร่อยไม่เสียทีที่มาไกล.........................................อิ่มทั้งใจอิ่มทังปากยากโพทนา
กลับที่พักอาบน้ำชำระร่าง..........................................ตาที่ค้างเริ่มจะปิดติดใบหน้า
เลยเข้านอนผ่อนพักหนักนัยน์ตา.................................พรุ่งนี้มาค่อยเที่ยวใหม่ไม่เป็นไร
วันรุ่งขึ้นเราขับรถไปจอดที่มหาวิทยาลัยแมสซาจูเซทส์ บอสตัน เพื่อมานั่งรถไฟไปเที่ยวในเมืองบอสตัน เป้าหมายคือแถบ Downtown ครับ
เช้าวันใหม่สดใสได้นอนพัก..................................ตื่นเช้านักอากาศดีฟ้าสีใส
ออกเดินเล่นรอบที่พักประจักษ์ใจ...........................ถึงวันใหม่จะไปไหนที่ใดกัน
คิดขึ้นได้จะเยือนถิ่นดินแดนบอสตัน.......................ลูกสาวฉันพักที่นี่มีสุขสันต์
แล้วแวะเยี่ยมมหาวิทยาลัยไม่ไกลกัน.....................ส่วนชื่อนั้น\\\"ยูแมสซาจูเซทส์\\\"น่าเตร็ดดี
เราขับรถจอดไว้ในที่นี้........................................สถานที่ศึกษาน่าสุขศรี
นักศึกษานานาชาติสามารถมี................................สำเร็จดีมีชื่อเสียงจนเกรียงไกร
นั่งรถไฟใต้ดินท้องถิ่นนี้.......................................มุ่งไปที่\\\"ดาวน์ทาวน์\\\"พราวสดใส
แหล่งธุรกิจและการค้าประทับใจ............................ร้านมากมายให้เลือกซื้อหรือดูกัน
ย่านDowntown
กองทัพเดินด้วยท้อง ก่อนเดินท่องดาวน์ทาวน์ เราแวะทานอาหารที่ Food Centre กันก่อนครับ
รูปไม่ติด Food centre ครับ
ของผมสั่งอาหารอินเดียนแดงครับ ในภาพเป็นซี่โครงหมูอบซ็อส ครับ ราคา 6.50 $ ครับ ภรรยาสั่งไก่ทอดกับมันทอดมา แบ่งกับลูกสาวทานกัน (แต่ของผมน่าทานกว่าเยอะครับ)
ที่ใกล้ๆมีโบราณสถานที่.................................โบสถ์งามดีเก่าแก่แน่สีสัน
ทั้งสุสานคนโบราณเนิ่นนานวัน.........................กับขอบขันธ์ที่ทำการรัฐบาลเมือง
เดินดูกันจนเหนื่อยแสนเมื่อยล้า.......................ใกล้ป่าช้ามีสวนใหญ่ให้ลือเลื่อง
สวนสาธารณะข้างสำนักงานการประเทือง...........เทศบาลเมือง\\\"บอสตัน\\\"อันโสภา
ภาพถ่ายโบราณแสดงความเก่าแก่ของโบสถ์นี่ครับ
สุสานเก่าแก่อายุกว่า 300 ปี ก่อนอเมริกาประกาศอิสระภาพครับ ตั้งแต่ปี คศ.1650
ป้ายแสดงความเก่าแก่สุสานนี้ครับ
รถเป็ด Duck tour เป็นรถที่วิ่งได้บนบกและในน้ำครับ สำหรับชม city tour และล่องแม่น้ำชาร์ล ครับ
คันนี้เป็นรถสำหรับชมวิวรอบเมืองครับ ราคาถูกกว่ารถเป็ดครับ รถเป็ดราคา ห้าสิบกว่ายูเอสครับ คันนี้ สามสิบกว่ายูเอสครับ (จำราคาแน่นอนไม่ได้ครับ)
ข้างหลังผมเป็นสุสานของบุคคลสำคัญครับ เป็นทหารอังกฤษและครอบครัว สมัยอังกฤษครอบครองครับ
เราจะเข้าไปชมแต่ปรากฏว่าเขาปิดแล้วครับ เป็นสถานทีสำคัญของนครบอสตันในอดีตครับ
ป้ายสถานที่ครับ อธิบายสถานที่แห่งนี้ครับ เป็นโบสถ์แรกของอังกฤษในนครบอสตันแห่งนี้ครับ (ขอโทษน่ะครับ จำชื่อไม่ได้ครับ)
ป้ายหลุมศพ มีหลายๆป้ายที่เขาเขียนไว้อาลัยหรือสดุดี ผู้เสียชีวิตไว้อย่างไพเราะ
บริเวณ Central Square มีสถานที่ราชการหลายแห่งครับ
อันนี้ครับที่ทำการราชการเมือง รูปก่อนไปติดเอาร้านกาแฟสตาร์บัคไปด้วย
เที่ยวเดินกันจนเหนื่อย เราเลยเดินกลับ (ลูกสาวกลับไปก่อนแล้ว เพราะมีเรียนชั่วโมงสุดท้ายที่มหาวิทยาลัย นัดเจอกันที่สถานีรถไฟ ใกล้ยูฯเขาครับ) พอดีมาเจอรถบรรทุกคันใหญ่กำลังตีวงเลี้ยว เห็นว่าแปลกดีเลยถ่ายมาให้ชมครับ
นักท่องเที่ยวเดินกันย่านนี้มากครับ เพราะมีสถานทีสำคัญให้ชมกันเยอะครรับ
ชมวิวย่านเซ็นทรัลไปเรื่อยๆครับ
กลับมาดาวน์ทาวน์ มาช๊อปปิ้งครับ
ไม่ใช่ขยะนะครับ แต่ฝรั่งช๊อบแล้วก็ทิ้งกันอย่างนี้ครับ เรี่ยราดกันไปหมด
ซื้อของเสร็จมาเดินช๊อบต่อเจอตำรวจเลยถ่ายมาอวดกันครับ
ช๊อปปิ้งเสร็จก็ทุ่มกว่าแล้ว เราเลยเดินไปที่สวนสาธารณะ ในภาพเป็นสวนสาธารณะ เห็นที่ทำการนครบอสตัน อยู่หลังสวนฯ ครับ
เดินดูกันจนเหนื่อยแสนเมื่อยล้า.......................ใกล้ป่าช้ามีสวนใหญ่ให้ลือเลื่อง
สวนสาธารณะข้างสำนักงานการประเทือง...........เทศบาลเมือง\\\\\\\\\\\\\\\"บอสตัน\\\\\\\\\\\\\\\"อันโสภา
นั่งพักเหนื่อยหายเมื่อยล้าเราลากลับ..................ไปนั่งหลับในรถไฟให้สุขา
ถึงที่จอดรถเราก็ขับรถกลับมา..........................พักกายาวันพรุ่งนี้ที่สำคัญ
ที่เห็นด้านนอกเป็นทางลงสถานีรถไฟฟ้าครับ เรานั่งพักกันสักครู่แล้วจะกลับตรงนี้ครับ
พบกันใหม่ ตอนที่ 2 CFC เที่ยวท่องล่องวอชิงตัน-นิวยอร์ค ครับ
อาหารอินเดียแดงน่ากินจังครับเฮีย ถ้ามีข้าวเหนียวซักกระติ๊บก็ยอดเลย
รถเป็ดหรือเรือเป็ดนั่งก็น่านั่งชมวิว ล่องแม่น้ำทัศนาสองฝั่งน้ะนะครับ
ทำไมฝรั่งเค้าช็อปทิ้งของกันเลอะเทอะยังงั้น สงสารคนเก็บจัง
เมืองฝรั่งเค้าดีตรงที่มีสวนสาธารณะเยอะ ไปทางไหนก็เจอ
รออ่านกลอนและชมภาพตอนที่สองต่อครับ