วันรุ่งขึ้นเป็นวันชาติมหาอำนาจใหญ่
จะดูไฟที่สุดสวยด้วยสุขสันต์
เพราะซื้อทัวร์ท่องเที่ยวไว้ไปสามวัน
ที่เที่ยวนั้นสามเมืองใหญ่ใคร่ไปชม
หกโมงครึ่งถึงรถบัสเขาจัดไว้
เพื่อมุ่งไปวอชิงตัน อันสุขสม
โดยผ่าน ฟิลลาเดลเฟีย น่าเชียร์ชม
สมอารมย์สองข้างทางช่างสวยงาม
รถวิ่งผ่าน นิวอิงแลนด์เมืองแสนสวย
มากไปด้วยไร่สวนล้วนสวยล้ำ
สลับกับบ้านอาศัยให้จดจำ
ล้วนสวยงามน่าดูน่าอยู่จริง
รถถึงถิ่นแมนฮัตตันบ้านเมืองใหญ่
เมื่องที่ใครอยากค้นหาน่าดูยิ่ง
มีแยงกี้สเตเดี้ยมไร้เทียมจริง
เมืองผู้หญิงแหล่งแฟชั่นและบันเทิง
รถผ่านไปหลายเมืองอยู่ดูดียิ่ง
สงบนิ่งน่าอยู่ดูไม่เหลิง
เห็นบ้านเมืองทิวทัศน์จัดเป็นเชิง
บ้างรื่นเริงบ้างสงบได้พบพา
สี่โมงเย็นรถพาเราเข้ามาถึง
เมืองที่ซึ่งยิ่งใหญ่ในคุณค่า
วอชิงตัน เมืองหลวงใหญ่ในอเมริกา
เป็นนครางดงามนามประเทือง
ได้แวะชมพิพิธภัณฑ์อันมีค่า
ของ Nasa เขาตั้งไว้ได้ลือเลื่อง
ทั้งเครื่องบินอากาศยานงานประเทือง
รวมทั้งเรื่องพัฒนาอากาศยาน
มีเครื่องบินปัจจุบันยันเก่าก่อน
อีกทั้งตอนอากาศยานไปตั้งฐาน
อพอลโล่สิบเอ็ดสำเร็จการ
เหยียบสถานแดนดินถิ่นดวงจันทร์
นอกจากนั้นยังมียานอื่นๆ
น่าแปลกตื่นยากหามาแลนั้น
ที่ฉันเห็นยานไวกิ้งสิ่งสำคัญ
อีกยานนั้น ลูน่าโมดุล มีคุณจริง
เราเดินดูเกือบทั่วไม่มัวช้า
เพราะเวลาจำกัดไว้ไม่หยุดนิ่ง
ได้เวลาอันสมควรถ้วนทั่วจริง
ไม่ประวิงกลับรถทัวร์ไม่มัวรอ
เขาพาเราไปต่อที่มีตึกสวย
โชคไม่ช่วยฝนตกหนักชักแย่หนอ
ต้องกางร่มถ่ายรูปกันพัลพนอ
เป็นตึกวอชิงตันอันสวยงาม
จะไปใกล้ก็ไม่ได้ฝนใส่หนัก
ต้องจำพักถ่ายแต่ไกลยามใกล้ค่ำ
เลยอดดูตึกวอชิงตันอันสวยงาม
เสียฤกษ์ยามอุตส่าห์มาแต่ไกล
เจฟเฟอร์สันฮอลล์ตั้งอยู่คู่ริมน้ำ
ดูสวยงามมันคงทรงสูงใหญ่
ตั้งงามเด่นริมแม่น้ำงามจับใจ
คนมากมายมาเที่ยวชมสมอุรา
เห็นคนมากมายมีหลายหลาก
มีคนมากมานั่งรอออตรงหน้า
สอบถามดูเขารอดูพลุพรายตา
อเมริกาเป็นวันชาติราษฎร์ยินดี
เราต้องจากไปก่อนตอนหัวค่ำ
ฟ้าเย็นย่ำยังสว่างทุกทางที่
สองทุ่มผ่านแดดไม่ตกลาโลกที
ก็พอดีฝนตกมาน่ารำคาญ
นั่งรถผ่านสถานที่มียิงพลุ
ได้เวลาบรรลุถึงเวลาคราสนาน
เขายิงพลุฉลองกันวันชาติชาญ
น่าสราญชมพลุสวยด้วยเสรี
เพียงเสียดายยิงพลุกันวันมีฝน
ตามถนนเลยเงียบเหงาเบาสุขี
พลุทียิงแม้แสนสวยด้วยยินดี
แต่ยากที่จะชมกันชื่นบานใจ
(กลอนยังไม่จบครับ)
ความคิดเห็น (92)
ทิวทัศน์ขณะเดินทางมุ่งไปวอชิงตันครับ
ผ่านแมนฮัตตัน เห็นแยงกี้สเตเดี่้ยมด้วย
เกาะแมนฮัตตันอีกด้านหนึ่ง ของมหานครนิวยอร์ค เราไปวอชิงตันต้องผ่านนิวยอร์คครับ
มาโพสต์ต่อพรุ่งนี้ครับ
และแล้วก็ถึงมหานครวอชิงตันในตอนบ่ายครับ
วิวในเมืองตามทางที่ผ่านครับ
ตามหน้าตึกติดประดับธงชาติอเมริกันไว้สวยงามต้อนรับวันชาติครับ
ผู้คนไหลหลั่งมาเดินเที่ยวชมเมืองกัน เพราะเป็นวันหยุดและวันชาติอเมริกัน
ตามข้างถนนจะมีรถมาจอดขายเสื้อผ้าที่ระลึกวันชาติ
ถึงแล้วครับพิพิธภัณฑ์อากาศยานของ NASA
เข้าไปถึงก็ถ่ายรูปกับภาพวาด ตอนเขาเหยียบดวงจันทร์ก่อนครับ
ชมภาพในพิพิธภัณฑ์ไปเรื่อยๆน่ะครับ
ยานลูน่าโมดุลที่ลงจอดบนดวงจันทร์ครับ
ชุดมนุษย์อวกาศ ครับ ในพิพิธภัณฑ์ จบแค่นี้น่ะครับ (ที่จริงถ่ายไว้เป็นร้อยครับ)
มาถึงตึกบวอชิงตัน (ไม่ทราบเรียกชื่อถูกหรือเปล่าน่ะครับ ถ้าผิดก็ขออภัยด้วยครับ) ฝนกำลังตกหนักเลยครับ อดเข้าไปเที่ยวใกล้ๆเลย เฮ้ออ
ร่มก็ไม่มี กำลังหายืมอยู่ครับ ดูภาพไกลๆแล้วกันน่ะครับ
เอ้าไหนๆก็มาใกล้ๆแล้ว ฝ่าฝนถ่ายสักรูปครับ อิอิ
ออกมาสักครู่ฝนหยุดครับ (หยุดชั่วคราว) มาถึง ตึกเจฟเฟอร์สัน ฝนหยุดพอดีครับ
เรามาด้านติดกับริมน้ำครับ โอ้โหคนเยอะแยะครับ เขามานั่งรอชมพลุ ที่จะยิงยังฝั่งตรงข้ามแม่น้ำครับ และพอดีมีงานอะไรก็ไม่ทราบครับ เกี่ยวกับผู้นำนี่แหละครับ
ฝั่งแม่น้ำตรงข้ามครับ ที่มีอนุสาวรีย์เป็นรูปดาบแหลมครับ ที่เป็นจุดยิงพลุ รวมทั้งฝั่งน้ำนี้ด้วยครับ (ยิงทั้งสองฝั่งกับในเรือ)
จะดูพลุฝนมาตกอีกเลยอดดูกัน ไกด์เลยบอกสักสามทุ่มครึ่งค่อยมาดูอีกรอบ ให้ไปทานข้าวกันก่อน
เรามาที่ตึกเลขที่ 1100 เพื่อทานข้าวที่ภัตตาคารอาหารจีน (จ่ายกันเองครับ)
บรรยากาศตอน 3 ทุ่มเศษๆ เริ่มมืดแต่ฟ้ายังสว่างอยู่เลยครับ ฝนยังตกปรอยๆ
ทานข้าวเสร็จรีบไปสถานที่เขายิงพลุ แต่โชคร้ายครับ ฝนตกหนักมากจนรถติดเข้าไปไม่ได้ ต้องนั่งอยู่บนรถท่ามกลางสายฝน ดูพลุครับ ภาพเลยไม่สวย น่าเสียดายมากๆๆครับ
เช้าวันใหม่อันสดใสใจสดชื่น.........................เราเริงรื่นเตรียมตัวกันรับวันใหม่
นิวยอร์คคือสถานสำราญใจ..........................เราจะไปเที่ยวมหานครตอนเช้ากัน
รถพาเราข้ามสพานสถานที่...........................เกาะสวยดีชื่อลือแสนแมนฮัตตัน
ที่หลายปีก่อนนั้นสั่นโลกันตร์.........................เครื่องบินมันชนตึกใหญ่ในโลกา
ตึกเวิล์ดเทรดสองตึกใหญ่ได้ผงาด..................ต้องพินาศโดยอาหรับรับทุกขา
หลายพันชีวิตต้องแดดิ้นสิ้นชีวา......................เครื่องบินมาชนตึกระทึกใจ
เหลือเพียงรอยก่อนเก่าให้เราเห็น...................ไม่วายเว้นเศร้าใจให้สงสัย
อยู่ร่วมโลกเกิดเป็นคนไม่สนใจ.......................แล้วเหตุใดต้องฆ่าฟันห่ำหั่นกัน
นิวยอร์คยามเช้านี้มีศรีสน..............................ท้องถนนไม่พลุกพล่านวันสุขสันต์
เพราะวันนี้วันอาทิตย์ติดหยุดกัน......................คนพากันอยู่ที่บ้านตามย่านเรือน
เขานำเรามาตึกใหญ่เอ็มไพรเสตรท ...............น่าสังเกตุคนเข้าแถวแนวเดินเลื่อน
เพื่อต่อคิวขึ้นตึกกันวันมาเยือน........................ไม่แชเชือนเป็นระเบียบเรียบร้อยดี
เราขึ้นไปยังตึกนั้นชั้นแปดสิบหก......................เขาจัดยกให้ชมวิทิวทัศน์ที่
ทั่วถ้วนเกาะถ้วนทั่วเมืองเรื่องเข้าที....................วิวสวยดีเห็นถ้วนทั่วแม้มัวตา
มีหมอกมัวสลัวตามาบังบด..............................ไม่มืดหมดพอเห็นได้ให้สุขา
ตึกสูงใหญ่มีทั่วไปในนครา..............................เสียแต่ว่าไร้เวิลด์เทรดเหตุเศร้าใจ
ลงจากตึกเอ็มไพร์ฯเราไปต่อ...........................ไม่รีรอไปไทม์แควร์แลสดใส
หุ่นขึ้ผึ้งมาดามทรูซ่าเขาพาไป............................เข้าข้างในไปชมดูให้รู้กัน
เห็นดารามากมายหลากหลายหน้า.......................ต่างคุ้นตาเคยเห็นหน้ามาทั้งนั้น
ยูนิเวอร์แซลฮอลลีวู๊ดรุดมากัน............................แต่ตัวฉันไม่รู้ชื่อว่าคือใคร
ชีเฉาก๊วยยืนนิ่งดูอยู่ตรงนั้น...............................ไม่เหลียวหันอยู่กับที่ไม่มีไหว
เข้าไปดูใกล้ๆจึงถึงเข้าใจ ...................................เขาปั้นไว้เหมือนมีชีวิตคิดว่าจริง
มีดาราผิวสีให้ดูอยู่หลายคน................................บ้างบางคนเป็นนักร้องชื่อก้องยิ่ง
น่าจะเป็นลีน่าเทอเนอร์ใช่เธอจริง.........................นักร้องหญิงผิวสีหมึกคึกคนอง
กลุ่มดาราผิวขาวที่สาวสวย..................................ทั้งชายด้วยก็มีมาน่าจับต้อง
บ้างไปเต๊ะท่าถ่ายรูปข้างบ้างประคอง.....................สาวผมทองชื่อบริทนี่ย์ก็มีมา
มองทางซ้ายเห็น เรเน่ แซลวีเกอร์......................ข้างๆเธอมาดอนน่ามาข้างขวา
ดาราชายอย่างจอหนเวยน์เกณฑ์กันมา................อยู่ข้างหน้าก็ อาโนล์ด ขนมากัน
ถึงอีกห้องเป็นคนดังนั่งยืนอยู่ ..............................มีทั้งคู่ทั้งเดี่ยวเกี่ยวคู่นั่น
เช่นเนลสัน มันเดลล่า ก็มาพลัน ...........................ควงคู่กันก็คลินตันกับภรรยา
เคนเนดี้ยืนอยู่คู่นิกสัน........................................ใกล้ๆกันคือเอลวิสยืนชิดขวา
ดาไลลามะยืนอยู่ข้างสันตะปาปา..........................ส่วนข้างหน้าฉันยืนอยู่ดูคนดัง
ลงข้างล่างอีกชั้นเขาปั้นไว้...................................มองเห็นได้นักกีฬาท่ายืนนั่ง
ที่ยืนอยู่ แคสเซียสเคย์ ดูเท่ห์จัง.........................ยืนมือตั้งท่าชกมวยสวยสมจริง
ยังมีหุ่นอีกมากมายหลายท่านนัก...........................ยากจะทักชื่อทั่วถ้วนล้วนยากยิ่ง
นักกีฬาทั้งหญิงชายมากมายจริง............................ต่างยืนนิ่งไม่เขยื้อนคนเยือนดู
เราชมเสร็จพากันไปนั้งในรถ.................................เดินชมหมดเกือบทุกชั้นอันสวยหรู
โปรแกรมถัดใหม่เราจะไปล่องเรือดู........................ถิ่นที่อยู่เกาะแมนฮัตตันอันยืนยง
เรือพาเราล่องแม่น้ำนามฮัดสัน..............................ที่แบ่งกั้นนิวยอร์คไว้ไม่ใหลหลง
เมืองอดีตเคยมีตึกตั้งอยู่ดูมั่นคง............................ยืนทะนงนามเวิลด์เทรดสังเกตุกัน
หลายปีก่อนต้องโชคร้ายสลายแหลก......................ถูกพวกแขกก่อการร้ายทำลายมั่น
ขับเครื่องบินพุ่งเข้าชนจนจาบัลย์............................แอร์อเมริกันชนตึกถล่มล้มทลาย
เรือพาเราแล่นผ่านย่านจุดนี้..................................เป็นจุดที่ตึกตั้นมั่นพลันสูญหาย
เป็นที่ว่างให้คนเห็นเป็นความอาย...........................สูญสลายความยิ่งใหญ่ในอเมริกา
เรือแล่นไปให้ดูทั่วรอบตัวเกาะ...............................แล่นลัดเลาะลอดสะพานน่าหรรษา
จนดูทั่วหันหัวเรือเพื่อกลับมา.................................ตรงข้างหน้ายืนโดดเด่นเห็นแต่ไกล
ปากอ่าวนั้นมีเทพเสรีภาพ......................................มองจากกราบเรือด้านขวาหาดูได้
เรือลอยลำจอดให้ดูอยู่ไม่ไกล................................ถ่ายรูปไว้เป็นอนุสรณ์ได้จรมา
ต่อจากนั้นเรือพากลับลาลับแล้ว..............................ต้องจากแจวจากนิวยอร์คยอกย้อนหา
เรานั่งบัสหวลกลับลาลับลา.....................................จำจากมาสู่ฟิลลาเดลเฟียไม่เพลียกาย
ไม่นานนักรถก็พาเรามาถึง.....................................เมืองที่ซึ่งมีประวัติเก่าเรื่องราวหลาย
เขาส่งเราลงแวะชมสมสบาย...................................คนมากมายแวะที่นี่มีให้ดู
เห็นตึกเก่าบอกชื่อไว้จำไม่ได้..................................ตึกข้างในมีความหมายมากหลายอยู่
เสรีภาพประกาศไว้ให้คนรู้......................................คนชมดูกันมากมายข้างใน hall
เดินออกมาข้ามถนนที่คนข้าม.................................ไม่หวงห้ามตึกใหญ่ได้สลอน
คนเข้าออกไม่ขาดสายไม่คลายคลอน.......................ไม่ขาดตอนเขาทำไมเข้าไปกัน
เลยเดินตามไปกับเขาเข้าข้างใน...............................ต่อแถวไว้เดินตามไปข้างในนั้น
ครั้นถึงที่จึงได้เห็นเป็นรูปพลัน..................................ที่เห็นนั้นเป็นระฆังใหญ่ใบโสภา
เป็นระฆังเสรีภาพซึมทราบรู้.....................................ตั้งให้ดูเป็นอนุสรณ์เมื่อก่อนหน้า
ได้สู้รบชนะชัยจนได้มา..........................................อยู่ตรงหน้าเป็นประวัติศาสตร์ชาติอเมริกัน
ได้เวลาเราก็ลากลับมารถ........................................ทริปจบหมดโบกมือลาพาสุขสันต์
มาเที่ยวท่องล่องกันพอวอชิงตัน................................กลับบอสตันพักหายเหนื่อยเที่ยวเรื่อยไป
ขอจบกลอนทริปนี้แค่นี้ก่อน.....................................หากได้จรจะมาเล่าข่าวคราวให้
คิดถึงเพื่อนคิดถึงมิตคิดถึงไทย.................................ขอฝากใจเป็นบทกลอนร่อนส่งมา........
ตื่นเช้าเดินทางไปชมตึกลินคอล์น และอนุสาวรีย์สงครามเกาหลี
เห็นตึกลินคอล์น เมมโมเรียล อยู่ข้างหน้า
รูปหล่อสัมฤทธิ์ทหารอเมริกันที่ไปรบเวียตนาม ตรงข้ามตึกลินคอล์น
กำแพงจารึกชื่อทหารที่เสียชีวิตในสงครามเกาหลี ตายเป็นหมื่นเป็นแสน ในภาพเป็นความยาวของกำแพง ที่บันทึกชื่อผู้เสียชีวิต
รายชื่อทหารผู้เสียชีวิต พิมพ์ลงในหนังสือความหนาเท่ากับสมุดโทรศัพท์หนึ่งเล่มทีเดียว
อนุสาวรีย์ประธานาธิบดีลินคอล์น ภายใน Hall
อนุสรณ์สถานสงครามเกาหลี อยู่เยื้องๆกับ ตึกลินคอล์น
ออกจากตรงนี้เราเดินทางไปทำเนียบขาว ในภาพเป็นเส้นทางที่ผ่าน ยังมีร่องรอยของสถานที่จัดงานวันชาติอยู่
แวะซื้อของฝากเสร็จได้เสื้อยืดมาสามตัว เลยเต๊ะท่าน่าร้าน โทรศัพท์ไปหาลูกสาวที่บอสตัน
บรรยากาศตอนเช้าระหว่างทางไปทำเนียบขาว
ถึงแล้วครับทำเนียบขาว พอลงรถเลยถ่ายรูปเป็นที่ระลึกเสียหน่อย
หน้าทำเนียบขาว white house มีผู้มานั่งประท้วงเงียบอยู่ครับ ไม่มีใครสนใจเลย
รูปบินลาดิน เอ้ย จอร์ชบุช ที่ผู้ประท้วงตั้งไว้
ออกจากวอชิงตัน ก่อนไปฟิลลาเดลเฟีย เราแวะเที่ยวและล่องเรือที่อ่าวบัลติมอร์
ถ่ายรูปไว้เป็นที่ระลึกครับ
ไทยจีนอินเดียเวียตนาม ปอโตริโก(สายเสมอ) ถ่ายรูปเป็นที่ระลึก มาดามผลัดกับผมออกไปถ่ายรูป รถคันนี้มี ไทยอยู่สองพระหน่อเอง อิอิ
ถ่ายรูปเสร็จก็ลงเรือลำนี้ล่องอ่าวบัลติมอร์ จำไม่ได้ว่าค่าล่องเรือคนล่ะเท่าไร
ตรงนี้เป็นป้อมปืนโบราณของเมืองบัลติมอร์ครับ
เรือเทียบท่าเราเดินทางต่อไปฟิลลาเดลเฟียครับ
เดินทางประมาณชั่วโมงกว่าก็ถึงฟิลลาเดลเฟียครับ เขาบอกไม่ได้เที่ยวตัวเมืองแค่พามาชมสถานที่สองแห่งเท่านั้นครับ
ตึกที่ประกาศอิสระภาพของอเมริกา
ระฆังแห่งอิสระภาพ Liberty Bell ซึ่งตั้งแสดงอยู่อีกตึกตรงกันข้าม
ระฆังแห่งอิสระภาพ Liberty Bell
ได้เวลารถพาเราเดินทางกลับบอสตัน มาส่งลงที่ไชน่าทาวน์
อ้อยังไม่จบน่ะครับ ยังมีรูปเที่ยวนิวยอร์คอีกน่ะครับ พอดีอยู่คนล่ะกล้องครับ
ตื่นมาอาบน้ำเสร็จ 6.00 น. พระอาทิตย์ขึ้นแล้วครับ แต่ฟ้ามีเมฆมากครับ
เราพักที่โรงแรมในรัฐนิวเจอร์ซีย์ครับ ชื่อโรงแรม RAMADA โรงแรมนี้ห้องนอนระดับสี่ดาวครับ มีอาหารเช้าให้ด้วย พักที่นี่ถูกกว่าที่นิวยอร์ค ครับ ทัวร์เลยพามาพักครับ เพราะจากจุดนี้เดินทางเข้านิวยอรค ไม่เกินชั่วโมงครับ
7.00 น.ออกเดินทางสู่มหานครนิวยอร์ค ครับ ในภาพเป็นนิวยอร์ค ตอน 7 โมงกว่าๆครับ
ไปติดตามชมตอนต่อนะครับ CFC เที่ยวท่องล่องอเมริกา ตอน ตลุยนิวยอร์ค ตอนจบ ตอน 2 ครับ